Baby douche
Door: Floor
Blijf op de hoogte en volg Floor
13 Maart 2011 | Costa Rica, San José
Eindelijk eens een weekend in San José, dat is al een tijdje niet meer voorgekomen.
Vrijdags was er een feestje bij Gershom omdat Robert (zijn broer) jarig was. Lekker chocoladetaart met kaarsjes meegenomen en een nederlands liedje gezongen. Daarna bleek het nog een hele klus om in het spaans uit te leggen hoe toepen werkt. Uiteindelijk zijn we maar gaan ezelen, wat ook voor hilarische momenten zorgde.
Zaterdag! Het is tijd voor een echte babyshower op zijn Costa Ricaans. Samen met mijn mamá tica en broertje Travis, en wat overbuurvrouwen en een vriendin vertrokken we zaterdag om 4 uur ’s ochtends naar Bijagua, in het noordwesten van het land.
Met z’n allen in het minibusje. Waar de gaten in de bodem zitten en al het gerammel je af doet vragen of we niet een keer onderdelen gaan verliezen. Maar ja, de toestand van de weg.. Waarom zou je daar met je gloedje nieuwe peugeotje 205 gaan rijden als je auto na 100 meter van ellende uit elkaar valt? Dus. Met z’n allen in het rammelbusje!
Zo’n vier uur later kwamen we aan bij de zus van Ana, waar we ontbeten. Lekker Costa Ricaans, tortilla’s met avocado en fruit. En koffie, natuurlijk!
Daarna nog een klein stukje het dorp door naar het huis van oma. Dat is maar een paar 100 meter, maar je doet er drie kwartier over. Omdat in dit huis een neef woont, en in dat huis een tante en de broer van mijn nichtje woont daar. En die moeten natuurlijk allemaal even een kus.
Eindelijk bij oma al het eten op een hoop gegooid en bedacht dat we toch wel erg veel eten hadden. Dus maar gelijk koken! Op zo’n ouderwets, stenen fornuis waar de takken voor het vuur nog uitsteken.
Met Travis en zijn nichtje Amy ging ik ondertussen op verkenningstocht rond de boerderij. Een enorm varken met biggetjes, kippen en hanen, een zwangere, een lelijke en een kreupele hond en heel veel vogels. En daarnaast, fruit. Soorten waarvan ik nog nooit gehoord had groeiden daar gewoon lekker rond het huis. Limoentje nodig? Niks naar de supermarkt, ff de tuin in.
’s Middags nog even een teen in de rivier gedoopt, die was wel heul koud hoor. En daarna langs alle familie om ze ‘officieel’ uit te nodigen voor het feestje. Snel nog alles versieren en wachten op het echtpaar. Het moest een verassing zijn, maar mijn oom hier (Gerson) had alles natuurlijk al door.
Met alles en iedereen gegeten en gegeten en ook nog een beetje gegeten. Daarna van die vreselijke amerikaanse spelletjes gedaan, je veters strikken met een ballon in je shirt enzo. Daarna alle cadeautjes uitgepakt en taart gegeten. En als toetje kwam er een mevrouw van de kerk vertellen over ouders en opvoeden. Een heel rustig, klein vrouwtje ging in het midden van de kamer staan en begon. Ze begon steeds harder te praten en op een gegeven moment snapte ik niet meer waar het over ging, zo snel ging ze. En maar harder en harder dat ik begon te denken; Mevrouw, haal adem. Please.. adem! En de familie zat er geboeid naar te luisteren alsof het een verhaal was wat ze nog nooit gehoord hadden.
Toen de kerkmevrouw weer veranderde in de rustige, lieve vrouw die ze was, was het tijd om afscheid te nemen en weer vier uur terug te rijden naar SJO. Dat werden er iets meer, toen we bij een tankstation stopten om wat te drinken en Ana zei; Zie je wel.. ik dácht al dat er iets niet goed was. Bleken we al een tijd op een lekke band gereden te hebben. Niet dat ik dat gemerkt heb.. in zo’n minibusje kun je namelijk heel goed een tukje doen, dat dan weer wel. Vandaag ben ik meegegaan naar de groente- en fruitmarkt. Heerlijk is dat. Alle mensen doen lekker rustig aan, kopen wat ze nodig hebben en drinken kokosmelk uit een kokosnoot. Elke keer dat ik daar ben kom ik weer fruitsoorten tegen die ik nog nooit gezien had. Vandaag kreeg ik een soort enorme tuinboon met allemaal grote pitten erin waar een soort witte slijmerige bende aan zat. Dat moest je dan eten. Het zag er niet uit, maar het was wel erg lekker! En de kokosnoot die ter plaatse even gehakt wordt door een dikke man met een schort en een machete zo groot als een heggenschaar doet het ‘m natuurlijk!
Quote van de dag; ‘Tito! Tito! Wanneer gaan we nou die taart opeten?‘ (Travis)
Pura vida!
Floor
Vrijdags was er een feestje bij Gershom omdat Robert (zijn broer) jarig was. Lekker chocoladetaart met kaarsjes meegenomen en een nederlands liedje gezongen. Daarna bleek het nog een hele klus om in het spaans uit te leggen hoe toepen werkt. Uiteindelijk zijn we maar gaan ezelen, wat ook voor hilarische momenten zorgde.
Zaterdag! Het is tijd voor een echte babyshower op zijn Costa Ricaans. Samen met mijn mamá tica en broertje Travis, en wat overbuurvrouwen en een vriendin vertrokken we zaterdag om 4 uur ’s ochtends naar Bijagua, in het noordwesten van het land.
Met z’n allen in het minibusje. Waar de gaten in de bodem zitten en al het gerammel je af doet vragen of we niet een keer onderdelen gaan verliezen. Maar ja, de toestand van de weg.. Waarom zou je daar met je gloedje nieuwe peugeotje 205 gaan rijden als je auto na 100 meter van ellende uit elkaar valt? Dus. Met z’n allen in het rammelbusje!
Zo’n vier uur later kwamen we aan bij de zus van Ana, waar we ontbeten. Lekker Costa Ricaans, tortilla’s met avocado en fruit. En koffie, natuurlijk!
Daarna nog een klein stukje het dorp door naar het huis van oma. Dat is maar een paar 100 meter, maar je doet er drie kwartier over. Omdat in dit huis een neef woont, en in dat huis een tante en de broer van mijn nichtje woont daar. En die moeten natuurlijk allemaal even een kus.
Eindelijk bij oma al het eten op een hoop gegooid en bedacht dat we toch wel erg veel eten hadden. Dus maar gelijk koken! Op zo’n ouderwets, stenen fornuis waar de takken voor het vuur nog uitsteken.
Met Travis en zijn nichtje Amy ging ik ondertussen op verkenningstocht rond de boerderij. Een enorm varken met biggetjes, kippen en hanen, een zwangere, een lelijke en een kreupele hond en heel veel vogels. En daarnaast, fruit. Soorten waarvan ik nog nooit gehoord had groeiden daar gewoon lekker rond het huis. Limoentje nodig? Niks naar de supermarkt, ff de tuin in.
’s Middags nog even een teen in de rivier gedoopt, die was wel heul koud hoor. En daarna langs alle familie om ze ‘officieel’ uit te nodigen voor het feestje. Snel nog alles versieren en wachten op het echtpaar. Het moest een verassing zijn, maar mijn oom hier (Gerson) had alles natuurlijk al door.
Met alles en iedereen gegeten en gegeten en ook nog een beetje gegeten. Daarna van die vreselijke amerikaanse spelletjes gedaan, je veters strikken met een ballon in je shirt enzo. Daarna alle cadeautjes uitgepakt en taart gegeten. En als toetje kwam er een mevrouw van de kerk vertellen over ouders en opvoeden. Een heel rustig, klein vrouwtje ging in het midden van de kamer staan en begon. Ze begon steeds harder te praten en op een gegeven moment snapte ik niet meer waar het over ging, zo snel ging ze. En maar harder en harder dat ik begon te denken; Mevrouw, haal adem. Please.. adem! En de familie zat er geboeid naar te luisteren alsof het een verhaal was wat ze nog nooit gehoord hadden.
Toen de kerkmevrouw weer veranderde in de rustige, lieve vrouw die ze was, was het tijd om afscheid te nemen en weer vier uur terug te rijden naar SJO. Dat werden er iets meer, toen we bij een tankstation stopten om wat te drinken en Ana zei; Zie je wel.. ik dácht al dat er iets niet goed was. Bleken we al een tijd op een lekke band gereden te hebben. Niet dat ik dat gemerkt heb.. in zo’n minibusje kun je namelijk heel goed een tukje doen, dat dan weer wel. Vandaag ben ik meegegaan naar de groente- en fruitmarkt. Heerlijk is dat. Alle mensen doen lekker rustig aan, kopen wat ze nodig hebben en drinken kokosmelk uit een kokosnoot. Elke keer dat ik daar ben kom ik weer fruitsoorten tegen die ik nog nooit gezien had. Vandaag kreeg ik een soort enorme tuinboon met allemaal grote pitten erin waar een soort witte slijmerige bende aan zat. Dat moest je dan eten. Het zag er niet uit, maar het was wel erg lekker! En de kokosnoot die ter plaatse even gehakt wordt door een dikke man met een schort en een machete zo groot als een heggenschaar doet het ‘m natuurlijk!
Quote van de dag; ‘Tito! Tito! Wanneer gaan we nou die taart opeten?‘ (Travis)
Pura vida!
Floor
-
14 Maart 2011 - 06:56
Pien:
Wat een gaafe verhalen heb je weer flo!
doe voorzichtig zeker met die enge busjes!!
en ik wacht je volgende verslag al weer af!
xxxxxxxx -
16 Maart 2011 - 14:29
Daantje Bras:
He Floor!
Jij kent mij helemaal niet, en ik jou ook niet maar kwam toevallig je blog tegen.
Ik ga in juli voor onbepaalde tijd in Costa Rica, en hoewel ik wel een beetje zag wat je hebt gedaan vroeg ik me af of je ook gewerkt hebt etc..
En hoe je aan je visa bent gekomen voor zo lang!!!
Hoop dat je daar een antwoord op hebt want ik kom er maar niet uit..
Hopelijk plaats je snel een reactie!
Groetjes,
Daantje Bras -
16 Maart 2011 - 15:28
Floor:
He Daantje,
Wat vet dat je naar Costa Rica gaat! Wat ga je precies doen?
Ik heb hier zelf niet gewerkt, alleen maar stage gelopen. Heb wel van nederlanders gehoord die hier tijdelijk een baantje zochten dat dat vrij lastig was en weinig verdiende. Daarom vraag ik wat je precies komt doen, blijf je hier en zoek je echt een baan.. of ga je reizen en zoek je wat tijdelijks? Dat laatste is moeilijk namelijk!
Ik ben hier iets langer dan 6 maanden geweest straks in de zomer, en ben elke 3 maanden het land uitgegaan. Gewoon 6 maanden 'toerist' zijn dus! Je visum kun je wel verlengen, dat moet je via de ambassade regelen.. maar dat is een vét gedoe.
Hoop dat je er wat mee kunt!
Groetjes,
Floor -
21 Maart 2011 - 18:43
Daantje Bras:
He Floor!
Thanks voor je info! Het is al wel een beetje wat ik had gehoord..
Ik ga er naar toe voor mijn lieve vriendje, die daar woont!
Jij nog supeeeeer veel plezier!
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
