He's coming the wave for you!

Weliswaar een quote uit Manuel Antonio, maar toch zeker van toepassing op deze week... ze kwamen hoor die waves for us.. en hoe!

Zaterdagavond de bus gepakt naar Jacó, waar de rest al sinds vrijdag was. Wel handig, zonder telefoon. Ook fijn als je eenmaal in Jacó eerst 2 telefooncellen moet slopen voordat je bij de 3e eindelijk verbinding krijgt.. Ooohhh wat een avontuur he!

In Jacó in een echt backpackershostel geslapen. Compleet met hangmatten, een vieze keuken en een véél te warme kamer. De ventilator blaast stof door de kamer en het raam kan niet verder open. Maar we zijn in Jacó.. en daar ga ik niet heen om lekker te slapen! 's Avonds nog lekker pizza gegeten en kampvuur gebouwd op het strand samen met wat Canadezen met Friese voorouders.

Niet vergeten; Die kerel die gesnurkt heeft alsof z'n leven ervan af hing.

Zondag 1 van die overheerlijke ananassen gehaald.. stuk brood erbij, klaar. Hoezo duur ontbijten?

Daarna gelijk 2 boards gehuurd, en hoppa met de voetjes in het zand!
De rest van de groep had gister nog 3 uur les gehad, dus die gingen iets soepeler van start dan ik.. die het moest doen met de ervaring uit Manuel Antonio.. maar na een uurtje had ik 'm toch ook te pakken! Nu zelf, zonder duwtje, een golf kunnen pakken is toch wel heel vet!
Voor we het wisten was het 3 uur en begon het, zowaar, te regenen. En goed ook. Tijd om op te drogen met een biertje. Leuk zo'n barretje aan het strand, waar je dan iedereen ziet rennen voor z'n leven.
Boards helaas weer ingeleverd en alvast tickets halen voor de bus. Daarna lekker sapje drinken, ijsje eten, die eindeloze souvenirswinkeltjes door (ja mam ik heb een lepeltje! En een mooie.. je schrikt ervan straks hoor!).
Toen het bijna bustijd was even gevraagd waar de bus zou stoppen. Hier langs de weg? Mooi, dan wachten we hier.
Bus komt niet. Bus 10 minuten te laat. Bus 20 minuten te laat. Dit gaat niet goed. Even iemand gevraagd.. staat er op het ticket; alleen op de terminal opstappen. En waar stonden wij? Juist.. níet op de terminal! Slim...
En dan? Piratentaxi! Helemaal naar San José! En hoe..

Na een uurtje rijden kwamen we in de file terecht. We hebben denk ik anderhalf, 2 uur in de file gestaan en daarvan de helft op de verkeerde weghelft gereden. De bestuurder van deze piratentaxi deed zijn naam eer aan.. Achter een ambulance aan over de verkeerde weghelft en dan snel invoegen als er een tegenligger aankomt. Af en toe ff in je billen knijpen en rustig blijven.. vooral rustig blijven. Niks op z'n Nederlands 1 tempo rijden, beetje afstand houden, mensen netjes in laten voegen.. tankstation-rijders niet in laten voegen. Nee hoor.. gewoon zo snel mogelijk van A naar B, das alles! Op een gegeven moment stil komen te staan in de linkerberm omdat er een bus recht op ons af kwam.. en die moest door het midden. Tuurlijk! Gewoon door het midden!
Gelukkig zijn we weer veilig in San José!

Vandaag weer aan het werk geweest.. wat mindere leerlingen gehad, waren heel erg vervelend. Deze week even met de directrice praten over alles wat nu mis gaat, hopen dat we er wat aan kunnen doen.

Daarnaast bezig met een project om stagiares te regelen, pesten tegen te gaan, men hier iets te leren over gezond eten, de voetbalschool een beetje verder helpen, kasboeken maken, begrotingen maken, lessen geven, bedenken hoe we de directrice aan gaan pakken. En oh.. scriptie schrijven!

Maar vooral;

Pura Vida!

Floor

Quote van de dag; 'Ik denk dat dat een incesthond is hoor, dat kan niet anders.'

(Denise over haar hond Betsy, die wel heel erg op haar moeder lijkt..)