Van de Tico naar de Nica en weer terug
Door: Floor
Blijf op de hoogte en volg Floor
08 Februari 2011 | Costa Rica, San José
Met beide benen weer veilig op Costa Ricaanse aarde. De week Nicaragua zit erop! En wat voor week.. ik ga eerst even bedenken waar ik begin met vertellen..
Dinsdagochtend heul vroeg, half 6, zijn we met de bus naar Los Chiles vertrokken, aan de grens met Nicaragua. Daar de boot gepakt en een uur later in San Carlos aangekomen.
Super ontvangen door Ineke, die werkt bij de stedenband en wist dat we kwamen. Zij zette ons af bij het hostel en daar zaten we dan! Het was wel meteen duidelijk; Als je dan ergens ziek kon worden van het eten of iets anders, dan had je hier een prima kans! (wat een spanning.. zijn er mensen ziek? Lees verder!)
San Carlos bleek al snel een plek waar je geen week door wilt brengen, en dus pakten we de volgende morgen de boot naar El Castillo.. een stuk verder de rivier op. Dat was ook nog een belevenis, daar zat ongeveer 60 man op die boot en het leek wel alsof ze het van tevoren bedacht hebben, maar alle mannen boven de 100 kg leken aan 1 kant te zitten. En nee dat zit niet lekker, zeker niet als het een paradijs is voor krokodilletjes!
Eenmaal in El Castillo een hostel gezocht, en gevonden, het zag er super leuk uit. We keken over de rivier heen en hadden een enorm balkon bijna voor onszelf. En ook hier, geen water uit de kraan. Dat betekent niet douchen, wat je ook probeert. En de wc niet doorspelen, ook erg prettig als je met 4 mensen op een kamer zit en er geen deur in de wc-ruimte zit maar een gordijntje.
De 1e volle dag in El Castillo was een super dag! Iemand, volgens mij was het Denise, vatte het plan op om te gaan paardrijden. Paardrijden. Rijden op een paard. Help dat durf ik niet. 'Maja! Vekeerde vriende! Je laat je eige omlullen!' (Tineke Schouten, alleen leuk als je 'm kent). Dus ja hoor, ik op een paard. Gelukkig was mijn paard heel lief en deed hij.. of zij.. ik heb geen idee, geen rare dingen. Door de cacarovelden, door riviertjes, door de modder, over bomen heen en er onderdoor, en soms er tegenaan, het was heerlijk!
's Avonds de kaaiman toer uitgezocht. Een stevige man met kaplaarzen en een lampje op z'n hoofd stond ons op te wachten om een uur of 7 's avonds, bij een klein bootje. Gaan we daarmee de rivier op? Met al de krokodillen? In het donker? Uhm.. ok! Maar goed dat we dat gedaan hebben! Het eerste halfuur heb ik geloof ik alleen maar naar de sterrenhemel zitten kijken. Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Met z'n hoofdlampje spotte onze privé Steve Irwin een kaaiman. Vriend de bestuurder van de boot gaat vervolgens op z'n buik liggen en steekt z'n handen in het water. En dan verdwijnt hij een stukje verder het water in, iedereen hield z'n adem in.. met je blote handen zo'n beest vangen, gekkie. Maar goed, de kaaiman kwam naar boven en ik heb 'm zowaar vastgehouden! Héél freaky, maar wel super vet!
In San Carlos hebben we de rest van de week nog de delegatie uit Nederland ontmoet, die daar waren ter ere van het 25-jarig bestaan van de Stedenband Groningen-San Carlos. Erg leuk om ideeen uit te wisselen over hoe ontwikkelingswerk eruit zou moeten zien!
Het middagje Las Azucenas was wel de belevenis van de week denk ik. In dat dorpje, een uur de rimboe in vanaf San Carlos, hebben ook ISOP'ers gezeten. We werden enorm hartelijk ontvangen en ons 'nieuwe' balspel, wat we op het pleintje speelde met de jeugd, was een hit!
Het dorpje is wel heel erg back to the basic, erg afgesloten met een kleine, hechte gemeenschap. De paar mensen die zich inzetten voor sport krijgen maar weinig gedaan, en dat terwijl de jeugd het zo mooi vind om een nieuwe sport te leren kennen of gewoon te bewegen.
Wat vergeet ik dan nog te vertellen?
- Dat ik eindelijk heb leren toepen.
- Dat die barman in El Castillo wel heel opzichtig aandacht wilde.
- Dat we bij de douane een briefje moesten kopen met een stempel erop, en datzelfde briefje 2 meter verder wéér moesten laten stempelen.
- Dat rum lekker is
En dat ik nu heerlijk mijn eigen bedje in ga en morgen naar spaanse les! Verder scriptie dag gok ik!
Quotes van de week;
- Ik heb 4 tienen! (Sabine)
- Die pruim is zeker nog niet helemaal gaar? (Denise)
- Ik heb deze week zoveel gegeten, ik denk dat ik straks niet meer voor de webcam pas! (Denise)
- Zit je net ff lekker met een glaasje en een peukie, vragen ze je de hele tijd te dansen (Sabine)
- Ik hoef niet per sé op stap hoor, maar ja, als jullie zo graag willen, dan ga ik wel mee (Gershom)
- Ik toep 'm! (iedereen die meespeelde)
Pura vida!
Floor
Dinsdagochtend heul vroeg, half 6, zijn we met de bus naar Los Chiles vertrokken, aan de grens met Nicaragua. Daar de boot gepakt en een uur later in San Carlos aangekomen.
Super ontvangen door Ineke, die werkt bij de stedenband en wist dat we kwamen. Zij zette ons af bij het hostel en daar zaten we dan! Het was wel meteen duidelijk; Als je dan ergens ziek kon worden van het eten of iets anders, dan had je hier een prima kans! (wat een spanning.. zijn er mensen ziek? Lees verder!)
San Carlos bleek al snel een plek waar je geen week door wilt brengen, en dus pakten we de volgende morgen de boot naar El Castillo.. een stuk verder de rivier op. Dat was ook nog een belevenis, daar zat ongeveer 60 man op die boot en het leek wel alsof ze het van tevoren bedacht hebben, maar alle mannen boven de 100 kg leken aan 1 kant te zitten. En nee dat zit niet lekker, zeker niet als het een paradijs is voor krokodilletjes!
Eenmaal in El Castillo een hostel gezocht, en gevonden, het zag er super leuk uit. We keken over de rivier heen en hadden een enorm balkon bijna voor onszelf. En ook hier, geen water uit de kraan. Dat betekent niet douchen, wat je ook probeert. En de wc niet doorspelen, ook erg prettig als je met 4 mensen op een kamer zit en er geen deur in de wc-ruimte zit maar een gordijntje.
De 1e volle dag in El Castillo was een super dag! Iemand, volgens mij was het Denise, vatte het plan op om te gaan paardrijden. Paardrijden. Rijden op een paard. Help dat durf ik niet. 'Maja! Vekeerde vriende! Je laat je eige omlullen!' (Tineke Schouten, alleen leuk als je 'm kent). Dus ja hoor, ik op een paard. Gelukkig was mijn paard heel lief en deed hij.. of zij.. ik heb geen idee, geen rare dingen. Door de cacarovelden, door riviertjes, door de modder, over bomen heen en er onderdoor, en soms er tegenaan, het was heerlijk!
's Avonds de kaaiman toer uitgezocht. Een stevige man met kaplaarzen en een lampje op z'n hoofd stond ons op te wachten om een uur of 7 's avonds, bij een klein bootje. Gaan we daarmee de rivier op? Met al de krokodillen? In het donker? Uhm.. ok! Maar goed dat we dat gedaan hebben! Het eerste halfuur heb ik geloof ik alleen maar naar de sterrenhemel zitten kijken. Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Met z'n hoofdlampje spotte onze privé Steve Irwin een kaaiman. Vriend de bestuurder van de boot gaat vervolgens op z'n buik liggen en steekt z'n handen in het water. En dan verdwijnt hij een stukje verder het water in, iedereen hield z'n adem in.. met je blote handen zo'n beest vangen, gekkie. Maar goed, de kaaiman kwam naar boven en ik heb 'm zowaar vastgehouden! Héél freaky, maar wel super vet!
In San Carlos hebben we de rest van de week nog de delegatie uit Nederland ontmoet, die daar waren ter ere van het 25-jarig bestaan van de Stedenband Groningen-San Carlos. Erg leuk om ideeen uit te wisselen over hoe ontwikkelingswerk eruit zou moeten zien!
Het middagje Las Azucenas was wel de belevenis van de week denk ik. In dat dorpje, een uur de rimboe in vanaf San Carlos, hebben ook ISOP'ers gezeten. We werden enorm hartelijk ontvangen en ons 'nieuwe' balspel, wat we op het pleintje speelde met de jeugd, was een hit!
Het dorpje is wel heel erg back to the basic, erg afgesloten met een kleine, hechte gemeenschap. De paar mensen die zich inzetten voor sport krijgen maar weinig gedaan, en dat terwijl de jeugd het zo mooi vind om een nieuwe sport te leren kennen of gewoon te bewegen.
Wat vergeet ik dan nog te vertellen?
- Dat ik eindelijk heb leren toepen.
- Dat die barman in El Castillo wel heel opzichtig aandacht wilde.
- Dat we bij de douane een briefje moesten kopen met een stempel erop, en datzelfde briefje 2 meter verder wéér moesten laten stempelen.
- Dat rum lekker is
En dat ik nu heerlijk mijn eigen bedje in ga en morgen naar spaanse les! Verder scriptie dag gok ik!
Quotes van de week;
- Ik heb 4 tienen! (Sabine)
- Die pruim is zeker nog niet helemaal gaar? (Denise)
- Ik heb deze week zoveel gegeten, ik denk dat ik straks niet meer voor de webcam pas! (Denise)
- Zit je net ff lekker met een glaasje en een peukie, vragen ze je de hele tijd te dansen (Sabine)
- Ik hoef niet per sé op stap hoor, maar ja, als jullie zo graag willen, dan ga ik wel mee (Gershom)
- Ik toep 'm! (iedereen die meespeelde)
Pura vida!
Floor
-
08 Februari 2011 - 08:38
Loes:
Het klinkt alsof je het nog steeds erg naar je zin hebt, super! Maarre, waren er nou uiteindelijk nog mensen ziek geworden? Je laat ons nu wel érrug lang in spanning! ;) Niet ziek worden hoor... zonde!!
Zet hem op daar! xXx -
10 Februari 2011 - 07:31
Kitty:
Hallo Floor! Je kent me niet, maar toch wou ik even reageren op je reisverlagen. Tof geschreven en lekker herkenbaar! Ik heb zelf van juni '09 tot februari '10 in Purral gewoont bij de gastfamilie waar Nina zit. Jij hebt ook een leuk gastgezin, bij Travis en Trasey of niet? Heel veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
