Compleet!
Door: Floor
Blijf op de hoogte en volg Floor
12 Januari 2011 | Costa Rica, San José
De hele projectgroep 2011-1 in Costa Rica! Gister (maandagavond) ben ik samen met Nina en Guisella met een busje naar het vliegveld in Alajuela gereden. Na een kwartiertje wachten kwam iedereen bepakt en bezakt naar buiten, met gelukkig een goeie vlucht achter de rug!
In het donker een rondje gereden door de buurt en iedereen afgezet. Best wel raar.. ben je 24 uur onderweg geweest.. half uurtje in een busje, hoppa hier is je gastgezin.. tot morgen! Wat dat betreft heb ik mazzel gehad!
Vanochtend om 10 uur met z'n allen het rondje gemaakt langs de bank, supermarkt, de scholen, de cancha en andere handige dingen. 's Middags 1e les spaans gehad. Van senor Rafael Sandí. De beste man begon helemaal op nul. 1,2,3,4.. en het alfabet. Toen bleek dat hij ook nog eens héél langzaam praatte.. en niet alleen zodat we 't goed konden verstaan, maar ook ineens midden in 'n zin z'n mond houden en 10 tellen later weer verder gaan werd iedereen, inclusief ik, een beetje slaperig.
Verder begin ik alweer een beetje meer te begrijpen van wat hier gezegd wordt.. ooit.. ooit zal ik het verstaan!
Verder gister geskyped met Opa en papa, die met z'n 2en en een glas water (toch?) zaten te prutsen met de webcam. Ik hou van internet!
Ook fijn om Loesje weer even te spreken, die ook druk is met van alles en nog wat en wat me vrijwel helemaal ontgaat!
Gister heb ik samen met Tracy en Gerson (weet niet of je het zo schrijft, maar goed.. het is een oom) geboxt op de Wii. Dodelijk. En toch was ik de enige zonder spierpijn. Maar ik verloor dan ook alles.. doe mij maar een veld en een bal..
Ik begin ook eindelijk een beetje de weg te vinden hier in de buurt. Alles lijkt hier op elkaar, als je je probeert te orienteren op een 'Pulperia', loop je de hoek om en daar zitten er nog 6, dus dat schiet niet op. Ook hebben alle huizen tralies en ligt er in elke straat vuil. Maar ik begin het te begrijpen.
Aanbellen werkt hier trouwens ook niet. Of... eigenlijk werkt de bel nooit, áls er al een bel is. Met een sleutel of een munt op de tralies timmeren gaat wel prima.
Morgen weer een langzame spaanse les, we hebben maar bedacht om een bal mee te nemen om het energiepeil in de pauze weer een beetje omhoog te helpen. Morgen vertrekt ook Tracy voor 10 dagen naar Pánama. Ik heb haar gister helpen pakken. Een echte 16-jarige is het, bij het roze shirtje moesten roze sokken en roze oorbellen en werd het paar schoenen 5 keer gewisseld. De trouwe lezer kent mij.. ik werd gek.
Toen ook het dit-mag-vies-worden-setje nog op kleur bij elkaar gezocht werd, tot aan de sokken aan toe, kon ik mijn lach niet meer inhouden. Gelukkig kon Tracy er ook om lachen, maar ja, je moet er nu eenmaal mooi uitziet als je vies wordt he! Zo gaat dat!
Goed, vanaf hier een dikke kus voor pap en mam, en Roos&Gurp, en Frits!
Hasta luego,
Floor
In het donker een rondje gereden door de buurt en iedereen afgezet. Best wel raar.. ben je 24 uur onderweg geweest.. half uurtje in een busje, hoppa hier is je gastgezin.. tot morgen! Wat dat betreft heb ik mazzel gehad!
Vanochtend om 10 uur met z'n allen het rondje gemaakt langs de bank, supermarkt, de scholen, de cancha en andere handige dingen. 's Middags 1e les spaans gehad. Van senor Rafael Sandí. De beste man begon helemaal op nul. 1,2,3,4.. en het alfabet. Toen bleek dat hij ook nog eens héél langzaam praatte.. en niet alleen zodat we 't goed konden verstaan, maar ook ineens midden in 'n zin z'n mond houden en 10 tellen later weer verder gaan werd iedereen, inclusief ik, een beetje slaperig.
Verder begin ik alweer een beetje meer te begrijpen van wat hier gezegd wordt.. ooit.. ooit zal ik het verstaan!
Verder gister geskyped met Opa en papa, die met z'n 2en en een glas water (toch?) zaten te prutsen met de webcam. Ik hou van internet!
Ook fijn om Loesje weer even te spreken, die ook druk is met van alles en nog wat en wat me vrijwel helemaal ontgaat!
Gister heb ik samen met Tracy en Gerson (weet niet of je het zo schrijft, maar goed.. het is een oom) geboxt op de Wii. Dodelijk. En toch was ik de enige zonder spierpijn. Maar ik verloor dan ook alles.. doe mij maar een veld en een bal..
Ik begin ook eindelijk een beetje de weg te vinden hier in de buurt. Alles lijkt hier op elkaar, als je je probeert te orienteren op een 'Pulperia', loop je de hoek om en daar zitten er nog 6, dus dat schiet niet op. Ook hebben alle huizen tralies en ligt er in elke straat vuil. Maar ik begin het te begrijpen.
Aanbellen werkt hier trouwens ook niet. Of... eigenlijk werkt de bel nooit, áls er al een bel is. Met een sleutel of een munt op de tralies timmeren gaat wel prima.
Morgen weer een langzame spaanse les, we hebben maar bedacht om een bal mee te nemen om het energiepeil in de pauze weer een beetje omhoog te helpen. Morgen vertrekt ook Tracy voor 10 dagen naar Pánama. Ik heb haar gister helpen pakken. Een echte 16-jarige is het, bij het roze shirtje moesten roze sokken en roze oorbellen en werd het paar schoenen 5 keer gewisseld. De trouwe lezer kent mij.. ik werd gek.
Toen ook het dit-mag-vies-worden-setje nog op kleur bij elkaar gezocht werd, tot aan de sokken aan toe, kon ik mijn lach niet meer inhouden. Gelukkig kon Tracy er ook om lachen, maar ja, je moet er nu eenmaal mooi uitziet als je vies wordt he! Zo gaat dat!
Goed, vanaf hier een dikke kus voor pap en mam, en Roos&Gurp, en Frits!
Hasta luego,
Floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
